توضیحاتی درباره اثر
تابلوی سیب زمینی خور ها یکی از اولین آثار برجسته نقاش و طراح مشهور هلندی، ونسان ون گوگ است که در سال ۱۸۸۵ خلق شده‌است.
این اثر به این دلیل دارای اهمیت زیادی می‌باشد که نخستین تلاش و تجربه ونسانِ سر تا پا شور و شوق بود، تا خود را به دنیای هنری اروپای اواخر قرن نوزدهم میلادی و دوران اوج امپرسیونیسم اثبات کند. تلاشی که پس از پنج سال مطالعه و خلق ده‌ها طرح و الگو و آثار مشابه، همچون اثر نیمه تمام حفاران سیب زمینی در ۱۸۸۳، این بار به نتیجه رسید.
ون گوگ این اثر را در پاسخ به کمک‌ها و حمایت‌های برادرش تئو به عنوان یک شاهکار هنری برای او فرستاد. اما این اثر که تمام امیدها و آرزوهای نقاش جوان در آن نهفته بود، خیلی کمتر از آن چیزی که انتظارش را داشت به موفقیت رسید.
این اثر تا قبل از خودکشی ون گوگ در سال ۱۸۹۰ در هیچ نمایشگاهی در پاریس به نمایش گذاشته نشد و علی‌رغم درخواست‌های مکرر وی از برادرش، تئو آن را به دوراند روئل دلال آثار هنری‌ای که دوست وی بود، نشان نداد.
ون گوگ در نامه‌ای که همراه این اثر برای برادرش فرستاد، در مورد سیب‌زمینی‌خورها گفته بود:
“من تلاشم را کرده‌ام که تأکید کنم، این آدم‌هایی که در نور چراغ مشغول خوردن سیب زمینی هستند، با همان دستانی که در ظرف‌ها گذاشته‌اند، زمین را کنده‌اند و بنا بر این، این تابلو از کار سخت و اینکه چگونه غذایشان را بدست می‌آورند سخن می‌گوید”.
قصد من این بود که تأثیری از یک روش زندگی کاملاً متفاوت با زندگی ما انسان‌های متمدن را نشان بدهم.
توضیحاتی درباره نقاش
وَنسان وَن گوگ یا فینسِنت ویلم فان خوخ زادهٔ ۳۰ مارس ۱۸۵۳ یک نقاش پسادریافتگر هلندی بود.
کار او شامل پرتره‌ها، خودنگاره‌ها، مناظر، طبیعت بی‌جان، سروها، مزارع گندم و گل‌های آفتابگردان است.
او از کودکی به نقاشی علاقه داشت ولی تا اواخر دههٔ دوم زندگی‌اش نقاشی نکرد.
او بسیاری از کارهای شناخته‌شده‌اش را در دو سال آخر زندگی‌اش تکمیل کرد.
وی در یک دهه بیش از۲٬۱۰۰ کار هنری تولید کرد که شامل ۸۶۰ نقاشی رنگ روغن
و بیش از ۱٬۳۰۰ نقاشی با آب‌رنگ، طراحی و چاپ می‌شود.
ون گوگ در خانوادهای سطح متوسط به دنیا آمد ولی جوانی خود را به عنوان دلال آثار هنری گذراند.
او بعد از تدریس در آیل‌ورث و رامس گیت انگلستان به لاهه، لندن و پاریس مسافرت کرد.
او در جوانی عمیقاً مذهبی بود و آرزو داشت کشیش شود.
از ۱۸۷۹ به عنوان مُبلغ مسیحی در میان کارگران زغال سنگ در بلژیک فعالیت کرد
و در آنجا شروع به کشیدن طرح‌هایی از مردم محلی نمود.
در ۱۸۸۵ سیب‌زمینی‌خورها را که به عنوان اولین کار مهم او شناخته می‌شود کشید.
در مارس ۱۸۸۶ به پاریس رفته و با دریافتگری فرانسوی آشنا شد.
بعدها به جنوب فرانسه رفته و تحت تأثیر نور آفتاب شدید آنجا قرار گرفت.
هرچند او در زمان حیاتش در گمنامی به‌سر می‌برد و در تمام طول عمر خود تنها یک تابلو، یعنی تاکستان سرخ را فروخت،
اما اکنون به‌عنوان یکی از تأثیرگذارترین نقاشان قرن نوزدهم در جهان شناخته می‌شود.
ون گوگ شیفته نقاشی از مردم طبقهٔ کارگر مانند تابلوی سیب‌زمینی‌خورها،
کافه های شبانه مانند تراس کافه در شب، مناظر طبیعی فرانسه، گل‌های آفتابگردان، شب پر ستاره و خودنگاره بود.
وی در اواخر عمر به شدت از بیماری روانی و فشار روحی رنج می‌برد و به اعتقاد اکثریت همین موضوع به خودکشی اومنجرشد.
نقد و بررسی ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است .