توضیحات
توضیحاتی درباره اثر
خانه روستایی در پروانس که با نام دروازه ورودی به مزرعهای با کومه علف خشک هم شناخته میشود در سال 1888 توسط ونسان ون گوگ در آرل در پروانس و در زمانی که در اوج هنرش بود کشیده شدهاست.
ون گوگ تا حدودی با الهام از آدولف مونتچیلی، ناحیه پروانس فرانسه را برای افزایش بیشتر مهارت نقاشی و تجربهاش انتخاب کرد.
در نقاشی خانه روستایی در پروانس ون گوگ از تعدادی از رنگهای مکمل استفاده کرده که به کارش وضوح و روشنی بیشتری دادهاست.
نقاشی تحت مالکیت نگارخانه ملی هنر واشینگتن، دی. سی. است.
توضیحاتی درباره نقاش
وَنسان وَن گوگ یا فینسِنت ویلم فان خوخ زادهٔ ۳۰ مارس ۱۸۵۳ یک نقاش پسادریافتگر هلندی بود.
کار او شامل پرترهها، خودنگارهها، مناظر، طبیعت بیجان، سروها، مزارع گندم و گلهای آفتابگردان است.
او از کودکی به نقاشی علاقه داشت ولی تا اواخر دههٔ دوم زندگیاش نقاشی نکرد.
او بسیاری از کارهای شناختهشدهاش را در دو سال آخر زندگیاش تکمیل کرد.
وی در یک دهه بیش از۲٬۱۰۰ کار هنری تولید کرد که شامل ۸۶۰ نقاشی رنگ روغن
و بیش از ۱٬۳۰۰ نقاشی با آبرنگ، طراحی و چاپ میشود.
ون گوگ در خانوادهای سطح متوسط به دنیا آمد ولی جوانی خود را به عنوان دلال آثار هنری گذراند.
او بعد از تدریس در آیلورث و رامس گیت انگلستان به لاهه، لندن و پاریس مسافرت کرد.
او در جوانی عمیقاً مذهبی بود و آرزو داشت کشیش شود.
از ۱۸۷۹ به عنوان مُبلغ مسیحی در میان کارگران زغال سنگ در بلژیک فعالیت کرد
و در آنجا شروع به کشیدن طرحهایی از مردم محلی نمود.
در ۱۸۸۵ سیبزمینیخورها را که به عنوان اولین کار مهم او شناخته میشود کشید.
در مارس ۱۸۸۶ به پاریس رفته و با دریافتگری فرانسوی آشنا شد.
بعدها به جنوب فرانسه رفته و تحت تأثیر نور آفتاب شدید آنجا قرار گرفت.
هرچند او در زمان حیاتش در گمنامی بهسر میبرد و در تمام طول عمر خود تنها یک تابلو، یعنی تاکستان سرخ را فروخت،
اما اکنون بهعنوان یکی از تأثیرگذارترین نقاشان قرن نوزدهم در جهان شناخته میشود.
ون گوگ شیفته نقاشی از مردم طبقهٔ کارگر مانند تابلوی سیبزمینیخورها،
کافه های شبانه مانند تراس کافه در شب، مناظر طبیعی فرانسه، گلهای آفتابگردان، شب پر ستاره و خودنگاره بود.
وی در اواخر عمر به شدت از بیماری روانی و فشار روحی رنج میبرد و به اعتقاد اکثریت همین موضوع به خودکشی اومنجرشد.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.