آرشیوها

نمایشگاه اختصاصی تابلوهای نقاشی برجسته «ونسان ون‌گوگ» و آثار هنری خلق شده با الهام از ماه این روزها مخاطبان بسیاری را به نمایشگاه‌های حال حاضر پاریس جذب کرده است. به گزارش ایسنا و به نقل از فرانس ۲۴، گالری «L'Atelier des Lumières» که همواره با استقبال قابل قبول بازدیدکنندگان مواجه می‌شود، این بار میزبان مهم‌ترین آثار هنری «ون‌گوگ» در نمایشگاهی با عنوان «ون‌گوگ: شب پرستاره» است. همچون دیگر نمایش‌های این نمایشگاه، تابلوهای نقاشی همزمان با پخش موسیقی، بر روی دیوارها و کف‌پوش‌ها نمایش داده می‌شوند. این نمایش که از بیست و دوم فوریه آغاز شده است تا بیست و دوم دسامبر به کار خود ادامه خواهد داد. نمایشگاه «ماه» با نزدیک شدن به پنجاهمین سالروز تاریخی اولین فرود انسان در کره‌ی ماه، نمایشگاهی با عنوان «‌ماه»، مجموعه‌ای از آثار خلق شده با الهام از ماه در سالن نمایشی «‌قصر بزرگ» به نمایش گذاشته شده‌اند. آثار نمایشی این نمایشگاه شامل آثار خلق شده از سال ۱۶۰۹ تاکنون است. این نمایشگاه قصد دارد با کمک طراحی‌ها، نقاشی‌های نوگرا، تصاویر ثبت شده از مأموریت «آپولو ۱۱» میزبان بازدیدکنندگان در سفری به زمان و فضا باشد. این نمایشگاه از سوم آوریل آغاز به کار کرده و تا بیست و دوم جولای ادامه خواهد داشت.

یک طراح داخلی با استفاده از تکنولوژی سی جی آی، تابلوهای نقاشی «ون گوگ»،‌ «واسیلی کاندینسکی»، «کنستانتین کورووین» و آثار هنرمندان مشهور دیگر را در دنیای واقعی و در یک خانه قرن بیستم بازسازی کرده‌ است. به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی میل، این تابلوهای نقاشی به نحوه‌ی انتخاب رنگ و طراحی داخلی که در آن دوره از محبوب زیادی برخوردار بودند، اشاره دارد. اتاق خواب اثر «ون گوگ» تابلو نقاشی «اتاق خواب» «ون گوگ» در شهر «آرل» فرانسه که در سال ۱۸۸۸ خلق شد را می‌توان به عنوان سمبل صلح و آرامش در نظر گرفت. سادگی لوازم خانه و استفاده از نگرش «وابی-سابی» (مفهوم زیبایی شناسی ژاپنی است که بر پایه پذیرش نقص‌ها بیان شده است)، بی درنگ حس آرامش و سادگی را به بیننده القا می‌کند. «گرنت وود» تابلو «نوری در کنج» که اثر سال ۱۹۲۵ «گرنت وود»، نقاش مشهور آمریکایی است، عناصر روستایی و زندگی آرام را به تصویر می‌کشد. «واسیلی کاندینسکی» تابلو نقاشی «‌اتاق غذا خوری» مربوط به دوره‌ای است که «کاندینسکی» هنرمند روس مشهور از خلق آثار فیگریتیو به هنر انتزاعی روی آورده بود. انتخاب رنگ‌های او برای این نقاشی بیشتر از آن که به واقعیت نزدیک باشد انتخاب‌های شخصی به شمار می‌رود. «کنستانتین کورووین» این تابلو نقاشی «‌کووورین» با وجود به تصویر کشیدن دیوارهای ساخته شده از الوار و سقف چوبی تصویریامپرسیونسیتی از یک آشپزخانه را به نمایش می‌گذارد. «روی لیکتنستاین» «لیکتنستاین» از شناخته‌شده‌ترین هنرمندان پاپ‌آرت است که امضای او در اغلب آثارش استفاده از نقطه و خطوط موازی است. نقاشی‌های موجود در تابلو نقاشی اصلی نیز جزو آثار «لیکتنستاین» محسوب می‌شوند که این امر این اثر را به یک تابلو «نقاشی در نقاشی» تبدیل کرده است.

شاید برای خیلی از افراد مهم باشد که حداقل خلاصه ای از زندگینامه چهر ه های تاثیر گذار تاریخ را بدانند. پابلو روییز پیکاسو، نقاش، شاعر و پیکرتراش سال 1881 در شهر مالاگای اسپانیا به‌دنیا آمد. پدرش نقاشی تحصیلکرده بود که پس از نقل مکان به بارسلونا، به‌عنوان استاد دانشگاهِ هنر فعالیتش را آغاز کرد. پیکاسو از 10 سالگی به نقاشی علاقه داشت و در 16 سالگی اولین نمایشگاهش را دایر کرد. کارهای او با توجه به روحیاتش به دوره‌های مختلفی تقسیم می‌شود؛ دورۀ آبی، دورۀ صورتی، دورۀآفریقایی، سبک کوبیسم و سبک سورئالیسم. گران‌ترین اثر پیکاسو «زنان الجزایر» نام دارد که در حراج کریستی نیویورک به قیمت 179 میلیون دلار به‌فروش رفت. از پابلو پیكاسو به عنوان پركارترین نقاش تاریخ یاد می‌شود. در حالیكه دوستانش به او توصیه می‌كردند كه در سن هفتادوهشت سالگی دست از كار بردارد اما او مخالفت می‌كرد. زن اطوکش، گرنیکا و نی‌زن برخی از آثار اوست. اخیراً در سال ۲۰۰۳ خویشاوندان پیكاسو موزۀ وقف‌شده‌ای را در زادگاه پیكاسو یعنی مالاگا به نام موسیو پیكاسو مالاگا راه انداختند. پیکاسو در 8 آوریل 1973 درگذشت. در ادامه برخی از آثار این نقاش معروف را مشاهده می کنید:

یکی از نقوشی که در طول سالیان متمادی در انواع هنرهای تجسمی کشورهای اسلامی تکرار شده، نقش شکار و شکارگاه است و می توان آن را از پرتکرارترین نقوش هنرهای تجسمی دانست. تصویرپردازی از صحنه های شکار سابقه ای دیرینه در عربستان پیش از اسلام، آسیای غربی ، ایران و مصر دارد. حکاکی های عربی از تیراندازها و طعمه آن ها، نقوش برجسته سنگی شکار پادشاهان آشوری از ارابه های شکار و دیوارنگاره های مصری که نشان دهنده مردان درحال شکار پرندگان است همگی به اهمیت واقعی و نمادین شکار اشاره دارند. اما الگوی نخستین و بی واسطه ای برای این موضوع را - که بعدا همچون نشانه های شکار در اوایل دوره اسلامی در می آیند-  باید در هنر ایران باستان جستجو کرد. در نقش برجسته ای روی طاق بستان ، مربوط به دوره ساسانیان، این موارد تصویر شده اند: نقش برجسته طاق بستان، دوران ساسانی شکار یک گراز نر بزرگ توسط شاه، احتمالا خسرو دوم (591-628م.)، تیراندازی از قایق و و تعقیب یک گوزن که شاه با همراهانش که از او بس کوچک ترند در یک دشت ظاهرا محصور، آن را دنبال کرده اند.  اما این تنها مورد صحنه شکار در دوره ساسانی نیست. انواع ظروف برجای مانده از عصر ساسانی، این نقش را بر خود حک کرده اند. تصویری که بعدهادر بشقاب های نقره صدر اسلام بازتولید می شود.  جزئیاتی از ابریق بلاکاس ، این سوار شکارچی تیری به سمت گرگ پرتاب کرده است. همچنین دو تیر در دست راستش دارد، بدنش را خم کرده تا به سمت گرگ که از پشت اسب خیز برداشته، تیر پرتاب کند. این نوع نقاشی یادآور تیراندازان پارتی باستان است. نفوذ تصویرگری های ساسانی بعد از شروع دوره اسلامی همچنان برجا ماند؛ مثلا تا قرن نهم میلادی/ سوم هجری، تصاویر قوش بازان سوار بر اسب ، دیوارهای بناهای نیشابور در ایران را زینت بخشیده ، و یا شکار شیر روی دیوار تالار بارعام در سامرا نقاشی شده بود.  طی قرن های اولیه اسلام ، سوارکارانی که روی سفال ها نقش شده اند، بیش از این که شکارچی باشند، جنگجو بوده اند و عموما صحنه های وسیع از شکار وجود ندارند. جزئیاتی از نگاره "کوزه زائر"، شکارچی با شنلی زردوزی شده و سری بدون کلاه و هاله مانند، روی زین بلند شده تا با کمان زنبوری خود به شیر تیر بیندازد. در پشت سر او یک درخت با شاخ و برگ های رنگارنگ و یک پرنده بزرگ آبی رنگ بزرگ که به سمت چپ پرواز می کند قرار گرفته اند. شکارچی دیگری که روی این کوزه کشیده شده کلاه فرنگی بر سر دارد. با ظهور خلفای شیعه فاطمی در شمال افریقا و مصر از سال 297-567هـ.ق به عنوان یک رقیب، تصویر قوش بازان سوارکار روی سفال هایی با لعاب شفاف نمایان شد. در زمان سلطنت ایوبیان ، جانشینان فاطمیان و اتابکان موصل، نقش شکارچیان بر پشت اسبان جزء طرح های معمول تصاویر سلطنتی شد. این نقش به ویژه در فلزکاری های مرصع ، شیشه های میناکاری شده و قاب های چوبی کنده کاری شده یافت می شد. این تصاویر گرچه گاه طرح هایی کلی هستند، اما پرداخت های نمایش شکارچیان در واقع نشانگر طیفی از روش ها و گونه های شکار هستند.  جزئیاتی از ابریق بلاکاس،یک تیرانداز زانوزده و یک اردک را نشانه گرفته است. دو اردک قبلا تیرخورده و بر زمین افتاده اند. مثلا در بیشتر موارد برای شکار از تیر و کمان استفاده می شد، اما شکارچیان از نیزه و شمشیر نیز استفاده می کرده اند و در بعضی از تصاویر نیز پسربچه ها برای شکار پرندگان با نی، ریگ پرتاب می کنند.  درباریان و کسانی که می توانستند هزینه بالای نگهداری قوش ها را بپردازند با قوش به شکار می رفتند. این قوش ها بسته به گونه و اندازه شان می توانستند هم پرندگانی مانند درناها را که در اوج پرواز می کردند و هم پستانداران را شکار کنند. طی قرن های اولیه اسلام ، سوارکارانی که روی سفال ها نقش شده اند، بیش از این که شکارچی باشند، جنگجو بوده اند و عموما صحنه های وسیع از شکار وجود ندارند. صعلوک (سگ های تازی در بین اعراب و ایرانیان) - تنها سگ هایی که نگهداری شان در اسلام مجاز است- گوزن و گونه های شاخدار مشابه را تعقیب می کردند. تمامی این موارد با توجه به نقش های تجسم شده درظروف آن دوران مشخص می شود. گران ترین و ارزشمند ترین حیوانی که در شکار استفاده می شد، چیتا بود. یک چیتای رام می توانست پشت اسب شکارچی بنشیند و برای تعقیب شکار فرستاده شود. چیتا طوری تربیت می شد که شکار را نمی خورد ، چون اگر از شکار می خورد، گوشت شکار حرام می شد. این مورد نیز در  نقشها به وفور دیده می شود. دو نمونه از صحنه های شکار در نگارگری ایرانی در نگاره های نسخ خطی ایرانی صحنه های شکار فراوانی دیده می شود. این نگاره ها یا تصویر شکارچیان پهلوانی مانند بهرام گور یا رستم بود یا تک چهره شاهان و شاهزادگانی بودند که در صفحه اول تصویر می شدند و در واقع کسانی بودند که آن نسخ خطی را سفارش داده بودند و از شکار لذت می بردند و ترجیح می دادند در حالت شکار تصویر شوند. این احتمال وجود دارد که طی قرن های سیزدهم تا پانزدهم میلادی/ هفتم تا نهم هجری، صحنه های شکارهای گروهی بزرگ بر دیوارهای قصرها و شکارگاه ها، نقاشی شده باشد. اما هیچ اثری از آن ها باقی نمانده است. چنین تصاویری در قرن نهم هجری، در نقاشی کتاب ها ظاهر شدند، و برای اولین بار در سال 1430م/834ق. در شاهنامه ای که برای شاهزاده بایسنقر ، یکی از نوادگان تیمور، تولید شده بود و پس از آن در دهه 1460م/865ق دیده شد که در آن در یک صحنه دوصفحه ای، حاکم ترکمن قراقویونلو، اوزون حسن، تصویر شده بود که همراه درباریان از شیب تند دره پایین می آید و گونه های مختلفی از شکار را تعقیب می کند.  جزئیاتی از نگاره "کوزه زائر" ، سوریه، 762-741ق. مطلا و شیشه میناکاری/ بر بالای شیشه ، یک شکارچی سوارکار ، گرگی را با نیزه ای شکار می کند و خرگوشی در حال فرار است. وجود چنین صفحاتی در اول کتاب ، که هیچ ربطی به داستان کتاب ندارد، این ایده را به ذهن می رساند که سفارش دهنده کتاب آرزو داشته که به این صورت دیده شود. قدرت و نیرومندی اوزون حسن شکارچی شاید بازتابی از مهارت او در میدان نبرد باشد – حتی اگر به صورت عملی چنین نباشد و این امر تنها در تئوری مصداق داشته باشد. درحالی که در ایران صحنه هایی از شکارهای گسترده واقعی در قرن شانزده با تصاویر موجود ترکیب شد و نقش و نگارهایی با حالات واقعی را خلق کرد، نقاشان مغول به سوی بازتولید همه جزئیات شکارهایی که در خاطرات یا تاریخ امپراتوری هایشان ذکر شده بود حرکت کردند. جزئیاتی از ابریق بلاکاس، چیتای دست آموز در حالی که بر پشت اسب نشسته سوار شکارچی را همراهی می نماید. تربیت و نگهداری چیتاها که از قدیم برای شکار به کار گرفته می شدند، هزینه بالایی داشت و صبر و حوصله فراوان می طلبید.درحالی که سگ شکارچی کوچک به دنبال اسب می دود و چیتا آماده است تا بر پشت گوزن در حال حرکت بپرد. نقاشی هایی از اکبرنامه، نوعی شکار رَم دادن را نشان می دهد که در آن حصارها دور قلمروهای گسترده نصب شده اند تا کشتن شکاری را که روزهای متعددی ادامه می یافت مشخص کنند.  با این حال حتی در اواخر قرن هفدهم میلادی/ یازدهم هجری، در تجسم تاریخی حادثه ای که در طی آن جهانگیر یک شیر را که به یکی از ملازمین او حمله کرده بود، کشت ، از تصویرپردازی واقع نما پرهیز می شود و در عوض تصویری شمایل نگارانه ای ساخته می شود که در آن امپراتور بر سلطان حیوانات غلبه کرده بود؛ یعنی پیروی از نمادی که متعلق به هزاران سال پیش بود.

معرفی انواع سبک های نقاشی به همراه عکس  در اینبخش انواع سبکهای نقاشی رابه همراه تابلوهای مشهور بـه هرکدام از سبک ها رابه شـما معرفی می‌کنیم، اگر علاقه مند بـه نقاشی هستید و یا این کـه می‌خواهید دراین زمینه تحقیقی انجام دهید اطلاعاتی کـه امروز در اختیار شـما قرار می‌دهیم می‌تواند برای تان مفید باشد، بـه همراه معرفی هر سبکی تابلو مشهور و نقاشان مشهور هر سبک را هم معرفی میکنیم. در ادامه با پارس ناز همراه باشید. معرفی سبک های مختلف نقاشی 1- رئالیسم «واقع گرایی» 2- امپرسیونیسم «برداشت گرایی» 3- پست امپرسیونیسم 4- نئو امپرسیونیسم 5- اکسپرسیونیسم 6- اکسپرسیونیسم انتزاعی 7- کوبیسم «حجم گری» 8- فوتوریسم 9- ورتیسیسم 10- رومانتیسیسم سبک رئاليسم رئال یعنی واقعی و رئالیسم بـه معنی واقعی گری و حقیقت گرایی نوعی گرایش هنری اسـت کـه اشیاء و موجودات را آنگونه کـه هستند زشت را زشت و زیبا را زیبا ترسیم می نمایند. سبک نقاشی رئالیسم نقطه مقابل سبک رومانتیک قرار دارد. نام باران در جنگل بلوط اثر ایوان شیشکین نقاش برجسته روس سعی هنرمند نقاش رئالیسم دراین اسـت کـه موضوعات منتخب را بدون کم و کاست وشیرین کاری و عوام فریبانه شدن طرح در ذهن بیننده، ترسیم کند و تخیلات غیرواقعی نیافریند و شعار ندهد. مبنای کار آنان صادقانه نگری و صادقانه اندیشیدن اسـت. معروف ترین و اصلی ترین هنرمند سبک رئال، گوستاو کوربه، نقاش فرانسوی بود. کوربه میگوید هدفم این بوده اسـت کـه بتوانم رسوم، اندیشه ها و ظواهر را آن چنان کـه بـه چشم می‌بینم شبیه سازی کنم. تابلوی رنگ روغن اثر گوستاو کوربه بنام سنگ شکنان همچنین او می‌گوید: مـن اصلا نمی‌توانم فرشته اي را بکشم کـه وی را هرگز ندیده ام. فرشته را نشانم دهید تا بتوانم تابلویی از پیکرش بکشم. این نقطه مقابل « رومانتیسیسم » اسـت.  دیگر نقاشان مشهور این سبک در اورپا: ژان فرانسوا میله، انوره دومیه، ادوارد مانه و هنرمندان مشهور روسی: ایوان شیشکین، ایلیار پین، کرامسکوی، می باشند. برداشت گرایی یا امپرسیونیسم «بـه فرانسوی: Impressionnisme» شیوه هنری گروه بزرگی از نگارگران آزاداندیش و نوآور فرانسه در نیمه دوم سده نوزدهم بود کـه بـه زودی جهانگیر شد. این شیوه مبتنی اسـت بر نشان دادن دریافت و برداشت مستقیم هنرمند از دیده‌هاي زودگذر با بکار بردن لخته رنگ‌هاي تجزیه شده و تابناک برای نمایش لرزش‌هاي نور خورشید. دراین روش اصول مکتبی طراحی دقیق و سایه روشن کاری و ژرفانمایی « پرسپکتیو » فنی و ترکیب بندی متعادل و معمارانه رعایت نمی شود. صبحانه قایقرانان اثری از پیر آگوست شیوه برداشت گرایی بعنوان انجمنی خصوصی از سوی گروهی از هنرمندان ساکن پاریس آغاز شد و این انجمن درسال 1874 بـه نمایش همگانی آثار خود پرداخت. نام این جنبش از نام یک نقاشی از کلود مونه بنام برداشت گرایی، طلوع خورشید «بـه فرانسوی: Impression, soleil levant» گرفته شده‌اسـت. نام امپرسیونیسم را نقادی بنام لویی لِروی دریک نقد هجوآمیز ساخت. امپرسیونیسم همچنین نام نهضتی در موسیقی اسـت. دراین سبک نقاشان از ضربات «شکسته» و کوتاه قلم مو آغشته بـه رنگ‌هاي خالص و نامخلوط بجای ترکیب‌هاي ظریف رنگ‌ها استفاده میکنند. مثلا، بجای ترکیب رنگ هاي ابی و زرد برای تولید سبز آن‌ها دو رنگ آبی و زرد را مخلوط نشده بروی بوم قرار می دهند تا رنگ‌ها – حس – رنگ سبز را درنظر بیننده بـه وجود بیاورد. آن ها در نقاشی صحنه‌هاي زندگی مدرن در عوض جزئیات، تأثیرات کلی واضح را نشان می دهند. پست امپرسیونیسم. فرانسوی: Postimpressionnisme» جنبش هنری گسترده‌اي بود شامل مجموعه‌اي از گروه‌ها و سبک‌هاي نقاشی کـه یا در امتداد دریافتگری و یا بـه‌عنوان واکنشی در برابر آن، بـه‌وجود آمده بودند. نبی‌ها،ترکیب‌گری،مجزاگری،نئودریافتگری از جمله گروه‌ها و سبک‌هاي این جنبش می‌باشند.اصطلاح پست‌امپرسیونیست اولین بار توسط راجر فرای نقاش و منتقد بریتانیایی در عنوان نمایشگاهی بـه‌کار گرفته شد. کـه درسال‌هاي 1910 و 1911 در نگارخانه گرافتن لندن برگزار شد و راجر فرای آنرا مانه و پست‌امپرسیونیست‌ ها نامید. پل سزان، ونسان ونگوگ و پل گوگن، از برجسته‌ترین هنرمندان این جنبش می‌باشند. شیوهٔ کار سزان بـه‌گونه‌اي بود کـه وی را هموارکنندهٔ راه برای حجم‌گری میدانند.امیل برنار، هانری روسو، تولوز لوترک، ژرژ سورا و پل سینیاک از دیگر نقاشان پسا دریافتگر می‌باشند. هنرمندان پست امپرسیونیسم از ضرب قلم‌هاي تند و یک نوع تخلیه هیجانی در آثارشان استفاده می کنند. این دوره را راه گشای تحولات نقاشی قرن بیستم میدانند. شیوه پست امپرسیونیسم‌ها فردی تر از امپرسیونیسم‌ها میباشد. موضوع آثار انها همواره از طبیعت اخذ شده بود. برخورد انها با طبیعت بـه گونه‌اي تحلیل ساختاری اسـت. شب پر ستاره. تابلوی رنگ روغن. اثر ونسان ون گوگ از هنرمندان این سبک می توان بـه سزان، ون گوگ و گوگن اشاره کرد کـه از این میان سزان را پدر هنر مدرن می دانند. یکی از نقاشی‌هاي این سبک شب پر ستاره اثر ونسان ون گوگ می باشد کـه کار رنگ روغن بر روی بوم اسـت و بـه خوبی میتوان اثر هیجانات سبک پست امپرسیونیسم را مشاهده کرد کل اثر زمینه تیره دارد کـه نور ستاره‌ها روشنایی بـه اثر می‌بخشد. نودریافتگری یا نئوامپرسیونیسم جنبشی در نقاشی فرانسوی بود کـه هم ادامه‌دهندهٔ دریافتگری «امپرسیونیسم» بودو هم واکنشی در برابر آن. اصطلاح نئو امپرسیونیسم را فلکس فنئون منتقد فرانسوی درسال ۱۸۸۷ برای این جنبش وضع کرد. این جنبش کـه یکی از جنبش‌هاي پسادریافتگری اسـت مانند دریافتگری دل‌مشغول بازنمایی رنگ و نور بود، ولی برخلاف دریافتگری می‌کوشید کـه آنرا بر مبانی علمی استوار کند. اساس نظریهٔ نودریافتگری، جداسازی‌گری و روش مرتبط با آن نقطه‌چینی بود. یعنی نقطه‌هاي مجزا با رنگ‌هاي خالص بـه گونه‌اي در نقاشی بکار برده می شوند کـه درصورت دیده شدن از فاصلهٔ مناسب، حداکثر شفافیت و درخشندگی رابه دست دهند. در چنین نقاشی‌هایي نقطه‌ها هم‌اندازه‌اند و بـه گونه‌اي انتخاب میشوند کـه با مقیاس تابلو هماهنگی داشته باشند. بعد از ظهر یک‌شنبه در جزیره گراند ژات اثر نقاش فرانسوی ژرژ سورا ژرژ سورا برجسته‌ترین هنرمند این جنبش بود. پل سینیاک کـه نظریه پرداز اصلی آن بودو برای مدتی کامی پیسارو، دیگر هم بستگان مهم این جنبش بودند. هر سه هنرمند، تابلوهای نودریافتگری خودرا در واپسین نمایشگاه دریافتگری درسال ۱۸۸۶ بـه نمایش گذاشتند. فرا واقع‌گرایی فرا واقع‌گرایی یا سوررئالیسم «بـه انگلیسی: Surrealism» یکی از جنبش‌هاي هنری قرن بیستم اسـت. سوررئالیسم بـه معنی گرایش بـه ماورای واقعیت یا واقعیت برتر اسـت. زمانی کـه دادائیسم در حال از بین رفتن بود، پیروان آن بـه دور آندره برتون کـه خود نیز زمانی از دادائیست‌ها بود گرد آمدند و طرح مکتب جدیدی را پی ریزی کردند. نقاشی مشهور سالوادور دالی در سبک فرا واقع‌گرایی یا سوررئالیسم این شیوه درسال 1922 بطور رسمی از فرانسه آغاز شد و فراواقع‌گرایی نامیده شد. این مکتب بازتاب نابسامانیها و آشفتگی هاي قرن بیستم اسـت. این جنبش در عمل با انتشار مجلهٔ انقلاب فراواقع‌گرا توسط برتون آغاز شد. سالوادور دالی، رنه ماگریت و لویی آراگون از جمله سور رئالیست‌ هاي مشهور هستند. هیجان‌نمایی یا اکسپرسیونیسم «بـه انگلیسی: Expressionism» نام یک مکتب هنری اسـت. در آغاز قرن بیستم، نهضت بزرگی بر ضد رئالیسم و امپرسیونیسم پا گرفت کـه آرام‌آرام مکتب «اکسپرسیونیسم» از دل آن بیرون آمد. واژهٔ اکسپرسیونیسم برای اولین بار در تعریف عده اي از نقاشی‌هاي «اگوست اروه» بکار رفته اسـت. اکسپرسیونیسم جنبشی در ادبیات بود، کـه نخست در کشور آلمان شکوفا شد. هدف اصلی این مکتب نمایش درونی بشر، مخصوصاً عواطفی چون ترس، نفرت، عشق و اضطراب بود. بـه عبارت دیگراکسپرسیونیسم شیوه‌اي نوین از بیان تجسمی اسـت کـه در آن هنرمند برای القای هیجانات شدید خود از رنگ‌ هاي تند و اشکال کج و معوج و خطوط زمخت بهره میگیرد. اکسپرسیونیسم بـه نوعی اغراق در رنگها و شکل ها اسـت، شیوه‌اي عاری از طبیعت گرایی کـه میخواست حالات عاطفی را هرچه روشنتر و صریح تر بیان نماید. دوره شکل‌گیری این مکتب از حدود سال ۱۹۱۰ تا ۱۹۳۵ میلادی بود. تابلو مشهور جیغ اثر ادوارد مونک یا «مونش» نقاش نروژی ولی در کل این شیوه از گذشته‌هاي دور با هنرهای تجسمی همراه بوده ودر دوره‌هاي گوناگون بـه گونه‌هایي نمود یافته‌اسـت. عنوان اکسپرسیونیسم درسال 1911 برای متمایز ساختن گروه بزرگی از نقاشان بکار رفت کـه در دههٔ اول سده ي بیستم بنای کارشان را بر باز نمایی حالات تند عاطفی، و عصیان گری علیه نظامات ستمگرانه ي حکومت‌ ها، مقررات غیرانسانی کارخانه‌ ها و عفونت زدگی شهرها و اجتماعات نهاده بودند. این هنرمندان برای رسیدن بـه اهداف خود رنگ‌هاي تند و مهیج و ضربات مکرر و هیجان زده ي قلم مو و شکل‌هاي اعوجاج یافته و خارج از چارچوب رابا اینجاد ژرفانمایی و بدون هیچ گونه سامانی ایجاد میکردند و هر عنصری راکه آرامش بخش و چشم نواز بود از کار خود خارج می کردند. هیجان‌ نمایی انتزاعی یا اکسپرسیونیسم انتزاعی بـه انگلیسی: Abstract Expressionism» شیوه ي هنری نوینی اسـت کـه از دهه ي 1940 در نیویورک، متأثر از دو شیوهٔ هیجان‌ نمایی «اکسپرسیونیسم» و فرا واقع‌ گرایی « سور ئالیسم » پا گرفت دراین طرز بیان تلاش میشود تا شکل وفضا از قید بازنمایی عینی وسنتی رها شود. بدلیل گرد هم آمدن هنرمندان این مکتب در شهر نیویورک هیجان‌ نمایی انتزاعی گاه باعنوان مکتب نیویورک نیز شناخته می شود. درحوزه نقاشی هیجان‌ نمایی انتزاعی مکتبی اسـت کـه درسال 1912 با انتشار مجله ي سوارکار آبی از مکتب هیجان‌ نمایی ایجاد شد. پیشوایان این مکتب واسیلی کاندینسکی، پل کله و فرانز مارک در مونیخ بودند. تصیر بالا نقاشی عدد پنج «انگلیسی: No. 5, 1948» یک نقاشی از جکسون پولاک، نقاش آمریکایی مشهور و درجهت تکمیل فرم جنبش اکسپرسیونیست انتزاعی اسـت. کوبیسم «حجم گری» در لغت کوبیسم بـه معنای مکعب گری اسـت و بـه شیوه ي از نقاشی گفته می شود کـه درسال 1907 پیکاسوی اسپانیایی و براک مطرح کردند. طبق معمول هنر شناسان سزان را پدر کوبیسم دانسته اند و معنقدند کـه یکی از عوامل بوجود آمدن این سبک جمله ي مشهور سزان اسـت باید همه ی ي مشهودات رابه واسطه ي حجم هاي هندسی منظم چون استوانه وکره و مخروط رابه تصویر در آورد. انواع کوبیسم کوبیسم سزانی دراین نوع کوبیسم عناصر تابلو همان اشکال استوانه و مخروط و مکعب شکسته شده اسـت و درکل موضوع تابلو مشخص اسـت. تحلیلی:دراین کوبیسم شکل اصلی در شکلهای مکعبی حل می شود. ترکیبی:دراین کوبیسم از مواد و عناصر مختلف در تابلو ترکیب می شود. از خواسته هاي نقاشان کوبیسم این بود کـه آن ها بتوانن علاوه بر نز مایش وجهی از شئ پشت وپهلوی آنرا نیز بـه نمایش بگذارند.وآثار این دوران ترکیبی از سطوح شکسته کـه نه تنها نشانی از شی مورد نظر نداشت بلکه دیگر رنگ نیز در ان ها بـه حداقل رسید و ضعیف شده بود. فوتوریسم فوتوریسم یا آینده‌ گری یکی از جنبش‌هاي هنری اوایل قرن بیستم بود. مرکز این جنبش در ایتالیا بودو درکشورهای دیگر از جمله روسیه نیز فعالیت داشتند.فوتوریست‌ ها در تعداد زیادی از زمینه‌ ها مانند ادبیات، نقاشی، عکاسی، مجسمه‌ سازی، سفال گری، تئاتر، موسیقی، معماری و حتی آشپزی فعالیت داشته‌ اند. فیلیپو تومازو مارینتی با انتشار بیانیه ي فوتوریسم درسال 1909 در روزنامه فیگارو فعالیت جنبش را رسماً آغاز کرد. در آن بیانیه، مارینتی نوشته بود کـه فوتوریست‌ ها از هنر گذشته بیزارند و دغدغه‌هاي اصلی این جنبش، پویایی، سرعت و تکنولوژی اسـت. برای فوتوریست‌ها خودرو، هواپیما و شهر هـای صنعتی نشانه‌ هاي بسیار مهمی بودند چراکه آن‌ها پیروزی انسان بر طبیعت را نشان می‌دادند. ورتیسیسم ورتیسیسم یا دوران‌ گری یک جنبش هنری کوتاه مدت بود کـه در اوایل قرن بیستم در بریتانیا و تحت تأثیر حجم‌گرایی و آینده‌گری بـه‌وجود آمد. نام ورتیسیسم را ازرا پاوند درسال 1913 بـه این جنبش داد، اما مهمترین هنرمند این جنبش ویندهم لوئیس بود کـه از یکسال قبل نیز بـه این سبک نقاشی می کرد. اگر چـه دوران‌گری از درون حجمگری درمی‌آمد، اما بـه پویایی و دیگر ملاک‌ هاي آینده‌گری نزدیک تر بود. تفاوت اصلی دوران‌ گری با آینده‌گری در شیوه ي نشان دادن حرکات اسـت. در دوران‌ گری زندگی مدرن بـه‌ وسیله ي یکسری خط کلفت نشان داده می شود کـه چشم رابه مرکز تابلو هدایت می کنند. دیگر مشخصه‌ هاي این سبک استفاده از کمان‌ها و زاویه‌هاي چند گانه بر سطحی تخت، بـه‌منظور پدیدآوردن تجسمی از دوران یا القای چرخش و التهابی گرداب‌مانند اسـت. تنها نمایشگاهی کـه از آثار دوران‌گرها برگزار شد درسال 1915 در نگارخانه – دوره – بود. بعد ازآن بـه‌خاطر جنگ جهانی اول این جنبش از میان رفت. هر چند درسال‌هاي بعد از جنگ گورو اِکس سعی کرد این جنبش را دوبازه زنده کند، اما نتوانست. برای مدت کوتاهی آلوین لنگدون کابرن بـه این گروه پیوست. در واقع او یکسری وُرتوگراف تجربی تهیه کرد. احتمالاً اولین عکس‌هاي انتزاعی با استفاده از سه آیینه متصل بـه هم مانند کالیدوسکوپ تهیه شده‌اند. رومانتیسم رمانتیسیسم یا رُمانتیسم یا رمانتیسیزم عصری از تاریخ فرهنگ درغرب اروپا اسـت، کـه بیشتر در آثار هنرهای تجسمی، ادبیات و موسیقی نمایان شد. هنرمندان رمانتیک آزاد از چهارچوب‌ هاي تصویرگریهای سنتی، بـه تحقق بخشیدن ایده‌هاي شخصی خود پرداختند. رمانتیسیسم را همان‌ طور کـه از نامش پیداست، باید نوعی واکنش احساسی در برابر خرد محوری بـه‌شمار آورد. تمایلی بـه برجسته کردن خویشتن انسانی، گرایش بـه سوی خیال و رؤیا، بـه سوی گذشته ي تاریخی و بـه سوی سرزمین‌هاي ناشناخته. از دید انسان رمانتیک، جهان بـه دو دسته تقسیم می شود: یکی دستهٔ خردگرا «بـه قول نووالیس: جهان اعداد و اَشکال»، و دوم دسته ي احساسات یا بـه‌طور دقیق‌تر، والاترین‌ ها و زیبایی‌ ها. رمانتیسم در اصل، جنبشی هنری بود کـه در اواخر قرن هجدهم و نوزدهم در ادبیات و سپس هنرهای تجسمی، ابتدا در انگلستان و سپس کشور آلمان، فرانسه و سراسر اروپا رشد کرد. رمانتیسم تا حدودی بر ضد جامعهٔ اشرافی و دوران روشنگری «بطور بهتر، عقلانی» بود. گفته می شود کـه ایدئولوژی انقلاب فرانسه و نتیجه‌هاي آن این طرز فکر را تحت تأثیر خود قرار داد. رمانتیسم را جنبشی ضد روشنگری می دانند. برلین، بـه‌ خصوص علاقه‌ مند بـه استفاده از چنین لفظی برای اشاره بـه این جنبش بود. در حالیکه روشنگری نهضتی فکری بـه‌حساب می‌آمد کـه با علم و منطق و پیشرفت‌هاي نظام‌هاي عقلانی بشری در فهم علوم تجربی و انسانی گره خورده بود، متفکرین و هنرمندان رمانتیک، تأکید فرهنگی بر خرد را محدودکننده و سرکوبگر روح آدمی میدانستند. بر مؤلفه‌ هایي چون هنر، شور، هیجان، تخیل، مضامین معنوی مناسک و نمادها تأکید می کردند. در بین اصحاب رمانتیک امر خاص ارزشمندتر از امر عام بودو خاص بودن فرهنگ‌ هاي بومی تنوع و تکثر زبان‌ هاي بشری هویت‌ هاي محلی و منحصربه‌ فرد بودن آدمیان ستایش میشد.

در ایران نقاشی های بسیار زیبایی وجود دارد از جمله نقاشی مینیاتوری که یکی از زیباترین نقاشی ها است که هنر مردم ایران را نشان می دهد .در ادامه با ما همراه باشید با دیدن نقاشی های مینیاتوری . شما هم حتما این ضرب المثل قدیمی را شنیده اید که هنر نزد ایرانیان است و بس. انصافا هم همینه و همیشه هنر ایرانی زبانزد خاص و عام بوده و هست.از جمله هنرهای بسیار پر طرفدار، هنر نقاشی است که در میان آن سبک و نقاشی های مینیاتوری جایگاه خاصی را دارند. تصاویر زیبای مینیاتوری که نمونه ای بارز از هنر هنرمندان دیرینه ایران است در ادامه ایمیل تقدیم شما دوستان می شود که امیدواریم لذت ببرید. البته در دو بخش که امروز اولین بخش آن را مشاهده می کنید. عکس های زیبا عکس های زیبا نقاشی های زیبا نقاشی های زیبا

حقایق جالبی که در مورد «باب راس» نمی دانستید همه باب راس را می شناسند و هنر او را نمی توان در دنیای نقاشی نادیده گرفت. اما آیا چیزی بیشتر از هنر شگفت انگیزش در مورد او می دانید؟ باید بدانید که علی رغم بیش از یک دهه حضور در برنامه های تلویزیونی و فراوانی ویدیوهایش در دنیای اینترنت، این نقاش برجسته با ظاهر عجیبش چیزهای زیادی برای قایم کردن دارد. شهرت او با برنامه ی «لذت نقاشی» در شبکه ی پی بی اس چنان بالا گرفت که یک بار روزنامه ی نیویورک تایمز وی را مشهورترین نقاش بعد از پیکاسو نامید. این نقاش و چهره ی تلویزیونی فقید علاوه بر این که در برنامه هایش از شوخی های بسیار جالبی استفاده می کرد در زندگی شخصی اش خارج از فضای نقاشی نیز انسان دوست داشتنی بوده است. شاید یادتان باشد که همیشه درخت هایی که می کشید را «درخت های کوچک خوشحال» خطاب می کرد. باب راس با جمله های نغز خود مانند جمله ی معروف و سیاسی طعنه آمیزش «این یک درخت کج و معوج است، بهتر است آن را به واشنگتن بفرستیم» یا دیدگاهش در مورد هنر آبستره کو جمله ی معروفش در این حوزه «اگر چیزی بکشم نمی خواهم مجبور باشم توضیح دهم که چه کشیده ام» یا جمله ی «ما اشتباه نمی کنیم، فقط اتفاقات خوشحال کننده را رقم می زنیم» یک هنرمند شوخ طبع و فوق العاده بود.  باب راس گروهبان نیروی هوایی بود یکی از شاگردانش او را وارد دنیای تلویزیون کرد باب راس از مدل موهای خود بیزار بود باب راس بیش از ۳۰٫۰۰۰ تابلو نقاشی کشیده است  او یک فصل کامل را تنها در دو روز فیلم برداری می کرد مردم با تماشای برنامه ی او به خواب می رفتند دنیای اینترنت نیز همچنان از طرفداران باب راس پر است باب راس هیچ گاه چهره ی انسان ها را نقاشی نکرد حدود ۱۳ عدد از تابلوهای باب راس دزدیده شدند شبکه ی پی بی اس هیچگاه برای برنامه ی «لذت نقاشی» پولی به او پرداخت نکرد

برترین نقاشان جهان را بشناسید روزنامه «گاردین» پس از انجام پژوهشی گسترده، فهرست برترین هنرمندان جهان قبل و بعد از قرن بیستم میلادی را منتشر کرده است. هنر مقوله‌ای است به عمر بیش از 40 هزار سال‌، اما ‌آثار برخی از هنرمندان در طول تاریخ از بین رفته و امروز تقریبا تنها نامی از آن‌ها باقی مانده است. برای مثال یونان باستان مهد نقاشان بزرگی چون «فیدیاس» بوده که تا اواخر قرون وسطی چهره‌ای ناشناخته محسوب می‌شد. به همین دلیل فهرست 15 عنوانی «گاردین» از بزرگترین نقاشان پیش از قرن بیستم میلادی تحت سلطه‌ی هنرمندان دوره‌ی رنسانس است. همانطور که پیش‌بینی می‌شد، «لئوناردو داوینچی»خالق «لبخند ژکوند» صدرنشین این فهرست است. پس از استاد نقاشی رنسانس ایتالیا،‌ نام «میکل‌آنژ» خالق مجسمه بی‌نظیر «داوود» و سپس «رافائل» در این رده‌بندی به چشم می‌خورد. عنوان چهارمین نقاش بزرگ تاریخ به «رامبراند» تعلق دارد و بعد از وی «تیتان» در مقام پنجم قرار گرفته است «فرانچسکو گویا» هنرمند اسپانیولی و «ال گرکو» نقاش، معمار و مجسمه‌سار اهل اسپانیا،‌ «آلبرشت دورر» نقاش، حکاک و ریاضی‌دان آلمانی، «هانس هولباین» هنرمند آلمانی و «یوهانس ورمیر» نقاش هلندی تابلوی ماندگار «دختر با گوشواره مروارید» به ترتیب ششمین تا دهمین رتبه‌ی فهرست «گاردین» را دارند. رتبه‌های 11 تا 15 مهم‌ترین هنرمندان جهان پیش از شروع قرن بیستم هم نصیب «ژاک –لویی داوید»، «گیوتو»، «دیگو ولاسگز»، «گوستاو کورتب» و «هیرونیموس بوش» شد. این روزنامه‌ی انگلیسی همچنین فهرستی از برترین نقاشان مدرن را منتشر کرده که اکثر آن‌ها امپرسیونیست هستند. در کنار هنرمندان این سبک، فعالان مکاتب بعدی همچون سورئالیسم و اکپرسیونیست آبستره هم دیده می‌شود. رتبه‌ی نخست این فهرست 20 عنوانی از آن کسی نیست جز «ون‌سان ون گوک» نقاش بزرگ هلندی. «پابلو پیکاسو»ی اسپانیولی در مقام دوم قرار گرفته و بعد از وی نام «کلود مونه» خالق شاهکار «نیلوفرهای آبی» دیده می‌شود. چهارمین نقاش بزرگ مدرن «هنری ماتیس» است و پس از او نام «پل سزان» نقاش پست‌امپرسیونیست فرانسوی آورده شده است. به گزارش گاردین،‌ «ادگار دگاس»، «اندی وارهول»، «پل گوگین»، «پیر آگوست رنوار» و «آگوست رودین» که همگی از چهره‌های شاخص هنر مدرن هستند،‌ رتبه‌های ششم تا دهم را به خود اختصاص داده‌اند. «واسیلی کاندینسکی» بالاتر از «ادوار مانه» قرار گرفته و پس از این دو، نام «کامیل پیسارو» نقاش هلندی فرانسوی در فهرست بزرگترین هنرمندان مدرن جهان خودنمایی می‌کند. رتبه‌های 14 تا 20 این رده‌بندی هم به «دیگو ریورا»، «ادوارد مونش» خالق تابلوی برجسته «جیغ»‌، «جیمز مکنیل ویستلر»،‌ «جکسون پولاک» نقاش مشهور آمریکایی، «سالوادور دالی» نقاش سورئال اهل اسپانیا، «پیت موندریان» و «جورجیا اوکیف» هنرمند آمریکایی تعلق دارد. منبع : ایسنا

طراحی داخلی یک دکوراسیون منزل تنها محدود به طراحی دیوارها بارنگ‌هایی خاص نیست، اضافه کردن عناصر تزیینی زیبا به دیوارها همچون تابلوهای نقاشی معاصر و یا مدرن می‌توانند زیبایی فوق‌العاده‌ای به فضای شما بدهند. تصور کنید نشیمنی با یک دیوار خاکستری و مبلمانی سفید داشته باشد، چه چیزی می‌تواند بیشتر از یک تابلوی نقاشی بارنگی شاد جلوه‌گر در دکوراسیون داخلی شما باشد؟ عموماً تابلوهای نقاشی یکی از کانون‌های توجه در هر خانه‌ای بشمار می‌روند. تمامی کسانی که برای اولین بار قدم به منزل شما می‌گذارند، قبل از کف و سقف ابتدا دیوارهای منزل شما به چشم آن‌ها خواهد آمد؛ پس چه چیز بهتر از آنکه در ترکیب دکوراسیون داخلی خود و متناسب با ابعاد و ترکیبات رنگی منزل تابلویی زیبا انتخاب کنید… اگر دیوارهای خانه شما از ارتفاع کمی بهره می‌برند، می‌توانید از تابلوهایی استفاده کنید که به‌صورت عمودی بر دیوارها نصب می‌شوند، این‌گونه از تابلوها منجر به بزرگ‌تر دیده شدن دیوارها شده و زیبایی زیادی به آن‌ها خواهد بخشید.   بهترین دیوار برای قرار دادن تابلوهای نقاشی، دیوار پشت کاناپه است که برای آن نیز باید توجه کنید تا اندازه قاب از طول کاناپه بزرگ‌تر نباشد. یادتان باشد استفاده از نورپردازی می‌تواند تا حد زیادی بر زیبایی تابلوی شما بی افزاید؛ اگر مبحث نورپردازی رعایت نشود باید نصب تابلو در قسمت‌های دیگر خانه را مدنظر قرارداد و مکانی را انتخاب کرد تا از نور کافی بهره ببرد. یکی از نکات مهمی که برای انتخاب وسایل دکوری باید به آن توجه کرد، رنگ و سبک تابلوهای نقاشی هستند. دقت کنید تابلوی انتخابی شما با سبک دکوراسیون داخلی‌تان یکی باشد. قاب باید رنگی متناسب بارنگ و سبک مبلمان شما داشته باشد تا به یک وصله ناجور در دکوراسیون منزلتان تبدیل نشود. اگر تمایل به استفاده از تابلوهای بزرگ دارید، توجه داشته باشید که این‌گونه از تابلوها باید بر روی دیوارهای اصلی نصب گردند؛ و تابلوهای کوچک بر روی دیوارهای کوچک‌تر… هیچ‌گاه تابلویی بزرگ‌تر و یا هم‌اندازه با دیوار خود انتخاب نکنید، چراکه منجر به آشفته نشان دادن فضای شما خواهند شد. برای نصب چند تابلو در کنار یکدیگر توازن را رعایت کرده و تابلوهایی بارنگ روشن‌تر را در بالا و تابلوهای رنگ تیره را در پایین نصب کنید. اگر بر روی کاغذدیواری قصد نصب تابلو دارید، یادتان باشد تابلوهایی ساده برای دیوارهایی با طرح شلوغ مناسب بوده و تابلوهایی که دارای طرح‌های شلوغ هستند مناسب دیوارهای ساده می‌باشند. منبع : اسکانو

نقاشی ایرانی قدمتی به اندازه تاریخ بشر دارد ـ از زمان حضور انسان‌ها در غارها تا زمان حال. این نقاشی در سبک‌ها و مکاتب گوناگون در ادوار تاریخی حضور داشته است. تاریخ هنر نقاشی در ایران به دوره غارنشینی برمی‌گردد. در غارهای استان لرستان تصاویر نقاشی شده‌ای از حیوانات و انسان‌ها کشف شده است که متعلق به بیش از ۱۲هزار سال پیش است. علاوه بر آن، نقاشی‌های کشف شده بر روی ظروف سفالی در تپه سیلک و شوش نیز ثابت می‌کند، هنرمندان ایرانی در این مناطق با هنر نقاشی آشنایی داشته‌اند. نقش‌های روی سفالینه‌ها عبارت‌اند از شکل حیوانات و طبیعت که بسیار ساده و هندسی ترسیم شده‌اند. با توجه به این که خط از نقاشی به وجود آمده است، به نظر می‌رسد این نقاشی‌ها مایه‌ای از خط نیز داشته‌اند. همچنین نقاشی‌های معدودی متعلق به دوره اشکانیان در کوه خواجه سیستان و دورا اروپوس در بین‌النهرین یافت شده است که می‌توان در آنها سنت‌های دینی نقاشی پس از اسلام را به خوبی مشاهده کرد. گاهی سبک به‌کار رفته در آنها یادوار مینیاتورهای ایرانی است. در عصر ساسانی، مانی پیامبر نقاش ایرانی، آثار ارزشمندی در کتاب ارژنگ به یادگار گذاشت. از آغاز اسلام تا عهد سلجوقی حاکمان اموی و عباسی نقاشی را در انحصار خود گرفته بودند و از رشد آن در بین مردم تا حد زیادی جلوگیری می‌کردند. در قرن‌های نخستین اسلامی، نقاشی و نگارگری بیشتر در کتاب‌آرایی استفاده می‌شد. معمولا سرآغاز و حاشیه‌های کتاب رنگ‌آمیزی و تزیین شده بودند. هنر کتاب‌آرایی در زمان سلجوقیان، مغول و تیموریان پیشرفت زیادی کرد. از حدود قرن دهم هجری نقاشی به صورت مستقل مطرح شد. در این دوران در شیراز مکتبی به‌وجود آمد که از شیوه‌های چینی تاثیر کمتری پذبرفته بودند و به نام مکتب شیراز معروف شدند. بر خلاف دو مکتب بغداد و مغول که نمونه‌های کمی از انان باقی مانده، آثار زیادی از مکتب هرات در دست است. نیاکان تیمور از موسسان این مکتب بوده‌اند. متخصصان هنر نقاشی اعتقاد دارند که نقاشی ایران در دوران تیموری به اوج خود رسیده بود که توانستند خود را از تاثیرات هنر چینی رها کنند. تصاویری که از شاهنامه بایسنقری در دست است این نکته را ثابت می‌کند. رنگ‌آمیزی در این دوران قوی‌تر از مکتب‌های پیشین است. از این عهد به بعد امضای نقاشان در کنار آثارشان دیده می‌شود، زیرا آنها توانسته بودند نام خود را از نفوذ نام نویسنده یا مکتب رها کنند که دلیلی بر رشد حرفه نقاشی در این دوران است. از نقاشان معروف مکتب هرات باید از کمال‌الدین بهزاد نام برد. وی روش جدیدی در نقاشی ایران عرضه کرد و نقاشی را از شکل سنتی و درباری بیرون آورد و زندگی مردم عادی را موضوع نقاشی‌های خود قرار داد. حتی آثار او بر نقاشی هند و ترکیه نیز تاثیرگذار بوده است. در دهه‌های نخست حکومت صفویان نقاشی همان راه مکتب هرات را ادامه داد. یکی از پرارزش‌ترین آثار این دوره نسخه‌های مصوری از خمسه نظامی است که تقریبا تمام نقاشان معروف آن زمان در آن نقاشی کشیده‌اند. این نقاشان برخی مانند میرک و میرسید علی از شاگردان بهزاد و برخی مانند سلطان محمد از او تاثیر پذیرفته‌اند. به هر حال نقاشی با قدمت ایرانی هنوز هم به‌عنوان یکی از بزرگترین سبک‌های نقاشی در جهان مطرح است. آسمان‌های آبی روشن، زیبایی شگفت‌انگیز شکوفه‌ها و گل‌ها بر روی درختان، طبیعت بکر و در میان آن تصاویر انسان‌هایی گوناگون، زشت و زیبا، خوب و بد بر بوم نقاشی‌ هنرمندان ایرانی جلوه‌ای خاص یافته و برای ایران و ایرانی افتخار فراوان آفریده است. منبع : کجارو